Kolposkopia jest jedną z metod endoskopowych wykorzystywanych w
diagnostyce ginekologicznej. Najczęściej przeprowadza się ją w
przypadku nieprawidłowego wyniku badania cytologicznego lecz wskazaniem
do kolposkopii może być także uwidocznienie podczas badania
ginekologicznego we wziernikach, podejrzanych zmian na części pochwowej
szyjki macicy czy też uporczywe upławy lub świąd sromu. Pod pojęciem
kolposkopii rozumie się oglądanie, przy odpowiednim oświetleniu, za
pomocą przyrządu optycznego umożliwiającego duże powiększenie (od 4 do
40 razy), obrazu badanego obszaru. Odpowiednią dokładność badania
zapewnia powiększenie 10-20 ? krotne. W celu lepszego uwidocznienia
podczas badania kolposkopowego komórek zmienionych chorobowo
jednocześnie wykorzystuje się wiele różnych technik biochemicznych.
Polegają one na zastosowaniu kwasu octowego lub płynu Lugola, które
wchodząc w reakcję barwną z nieprawidłowymi komórkami umożliwiają
łatwiejszą ich wizualizację i lokalizację. W celu oceny zmian na sromie
najlepsze rezultaty uzyskuje się stosując fluorokolposkopię,
wykorzystującą zjawisko fluorescencji komórek pod wpływem zastosowanego
fotoutleniacza oraz światła laserowego.

Przez wiele lat kolposkopia była badaniem niedocenianym, jednak z
biegiem lat i postępem w wielu dziedzinach nauki, które zaowocowały
wprowadzeniem i rozpowszechnieniem w medycynie nowych technik
laserowych, można zauważyć wyraźny powrót do tej znanej od lat
dwudziestych metody wczesnej diagnostyki zmian na tarczy części
pochwowej szyjki macicy, w dolnej części jej kanału oraz pochwie i na
sromie.

Badanie kolposkopowe umożliwia:

• Pobranie wymazu z szyjki macicy do badania cytologicznego, na obecność wirusa HPV czy Chlamydia trachomatis.
• Wykrycie zmian przednowotworowych i mikroinwazji
• Uwidocznienie takich zmian jak polipy śluzówkowe, zmiany pochodzenia wirusowego, jak np. kłykciny kończyste.
• Uzyskanie materiału tkankowego do badania histopatologicznego podczas biopsji celowanej z miejsc najbardziej podejrzanych
• Ocenę struktury przestrzennej nabłonka, jego barwę, układ i przejrzystość oraz rysunek naczyń krwionośnych
• Dostarczenie informacji na temat etiologii i dynamiki rozwoju zmian w szyjce macicy, pochwie lub na sromie
• Uwidocznienie topografii i ocenę morfologii zmian
• Określenie rodzaju i zakresu zabiegu w przypadku uwidocznienia zmian
• Monitoring efektów terapeutycznych